fogadjisten
Hungarian edit
Etymology edit
Univerbation, from fogad (“to accept”) + -j (subjunctive/imperative suffix) + Isten (“God”).
Pronunciation edit
Noun edit
fogadjisten (plural fogadjistenek)
- (dialectal) Answer to the greeting adjonisten.
Declension edit
Inflection (stem in -e-, front unrounded harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | fogadjisten | fogadjistenek |
accusative | fogadjistent | fogadjisteneket |
dative | fogadjistennek | fogadjisteneknek |
instrumental | fogadjistennel | fogadjistenekkel |
causal-final | fogadjistenért | fogadjistenekért |
translative | fogadjistenné | fogadjistenekké |
terminative | fogadjistenig | fogadjistenekig |
essive-formal | fogadjistenként | fogadjistenekként |
essive-modal | — | — |
inessive | fogadjistenben | fogadjistenekben |
superessive | fogadjistenen | fogadjisteneken |
adessive | fogadjistennél | fogadjisteneknél |
illative | fogadjistenbe | fogadjistenekbe |
sublative | fogadjistenre | fogadjistenekre |
allative | fogadjistenhez | fogadjistenekhez |
elative | fogadjistenből | fogadjistenekből |
delative | fogadjistenről | fogadjistenekről |
ablative | fogadjistentől | fogadjistenektől |
non-attributive possessive - singular |
fogadjistené | fogadjisteneké |
non-attributive possessive - plural |
fogadjistenéi | fogadjistenekéi |
Derived terms edit
Further reading edit
- fogadjisten in Bárczi, Géza and László Országh. A magyar nyelv értelmező szótára (‘The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language’, abbr.: ÉrtSz.). Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN