formaður
Faroese edit
Etymology edit
From Old Norse formaðr (“chieftain, leader”).
Pronunciation edit
Noun edit
formaður m (genitive singular formans, plural formenn)
Declension edit
m41 | Singular | Plural | ||
Indefinite | Definite | Indefinite | Definite | |
Nominative | formaður | formaðurin | formenn | formenninir |
Accusative | formann | formannin | formenn | formenninar |
Dative | formanni | formanninum | formonnum | formonnunum |
Genitive | formans | formansins | formanna | formannanna |
Icelandic edit
Etymology edit
From Old Norse formaðr (“chieftain, leader”); equivalent to for- + maður.
Pronunciation edit
Noun edit
formaður m (genitive singular formanns, nominative plural formenn)
Declension edit
declension of formaður
maður | singular | plural | ||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | formaður | formaðurinn | formenn | formennirnir |
accusative | formann | formanninn | formenn | formennina |
dative | formanni | formanninum | formönnum | formönnunum |
genitive | formanns | formannsins | formanna | formannanna |