fortificatio
Latin edit
Etymology edit
Post-Classical; from fortificō (“strengthen, fortify”) + -tiō.
Pronunciation edit
(Classical) IPA(key): /for.ti.fiˈka.ti.o/, [fɔrt̪ɪfɪˈkät̪iɔ]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /for.ti.fiˈkat.t͡si.o/, [fort̪ifiˈkät̪ː͡s̪io]
Noun edit
fortificātiō f (genitive fortificātiōnis); third declension
Declension edit
Third-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | fortificātiō | fortificātiōnēs |
Genitive | fortificātiōnis | fortificātiōnum |
Dative | fortificātiōnī | fortificātiōnibus |
Accusative | fortificātiōnem | fortificātiōnēs |
Ablative | fortificātiōne | fortificātiōnibus |
Vocative | fortificātiō | fortificātiōnēs |
Related terms edit
Descendants edit
- Catalan: fortificació
- English: fortification
- French: fortification
- Italian: fortificazione
- Portuguese: fortificação
- Romanian: fortificație
- Russian: фортификация (fortifikacija)
- Spanish: fortificación
References edit
- “fortificatio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- fortificatio in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- fortificatio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.