frenatus
Latin edit
Etymology edit
Perfect passive participle of frēnō (“fit a bridle”).
Participle edit
frēnātus (feminine frēnāta, neuter frēnātum); first/second-declension participle
- bridled, having been bridled
- curbed, restrained, checked, having been restrained
- equipped, caparisoned
- c. 98 CE, Tacitus, Germania Ch. XVIII:
- Intersunt parentes et propinqui ac munera probant, munera non ad delicias muliebres quaesita nec quibus nova nupta comatur, sed boves et frenatum equum et scutum cum framea gladioque
- Among them, family and friends give gifts not seeking to satisfy the bride with deckings for herself, but (give) oxen, caparisoned steeds, shields, spears and swords
- Intersunt parentes et propinqui ac munera probant, munera non ad delicias muliebres quaesita nec quibus nova nupta comatur, sed boves et frenatum equum et scutum cum framea gladioque
Declension edit
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | frēnātus | frēnāta | frēnātum | frēnātī | frēnātae | frēnāta | |
Genitive | frēnātī | frēnātae | frēnātī | frēnātōrum | frēnātārum | frēnātōrum | |
Dative | frēnātō | frēnātō | frēnātīs | ||||
Accusative | frēnātum | frēnātam | frēnātum | frēnātōs | frēnātās | frēnāta | |
Ablative | frēnātō | frēnātā | frēnātō | frēnātīs | |||
Vocative | frēnāte | frēnāta | frēnātum | frēnātī | frēnātae | frēnāta |