głodomór
Polish edit
Etymology edit
Inherited from Proto-Slavic *goldomorъ. By surface analysis, głód + -o- + morzyć. Doublet of hołodomor. Compare Czech hladomor, Ukrainian голодомо́р (holodomór).
Pronunciation edit
Noun edit
głodomór m pers (diminutive głodomorek)
- (colloquial) one who is constantly hungry
- Synonym: łakomczuch
- (obsolete) one who is suffering from starvation
- 1924, Stefan Żeromski, Przedwiośnie [The Coming Spring][1]:
- Oprócz pracowników, zajętych potężną robotą od świtu do nocy na górze trupiej, plątał się tam i wałęsał trzeci jeszcze gatunek istot żywych: — żebraki, głodomory, chorowite kaleki, baby i starcy — słowem, nędza miejska i portowa, ciągnąca za wyżerką przy wojsku.
- Along with the laborers engaged in back-breaking toil from morning to night on that cadaver-strewn hill, there was also a third category of living beings to be found hanging about: beggars, starvelings, sickly cripples, old men and woman — in a word, the dregs of the city and the port, drawn to the army by the possibility of food.
Declension edit
Declension of głodomór
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | głodomór | głodomory |
| genitive | głodomora | głodomorów |
| dative | głodomorowi | głodomorom |
| accusative | głodomora | głodomorów |
| instrumental | głodomorem | głodomorami |
| locative | głodomorze | głodomorach |
| vocative | głodomorze | głodomory |