Ingrian

edit
 
Gazettia.

Etymology

edit

Ultimately from French gazette, probably via Russian газета (gazeta).

Pronunciation

edit

Noun

edit

gazetti

  1. newspaper
    • 1936, V. I. Junus, Iƶoran Keelen Grammatikka[1], Leningrad: Riikin Ucebno-pedagogiceskoi Izdateljstva, page 73:
      Neljää päivää miä en saant gazettia.
      For four days I didn't receive a newspaper.

Declension

edit
Declension of gazetti (type 5/vahti, tt-t gradation)
singular plural
nominative gazetti gazetit
genitive gazetin gazettiin, gazettiloin
partitive gazettia gazettija, gazettiloja
illative gazettii gazettii, gazettiloihe
inessive gazetiis gazettiis, gazettilois
elative gazetist gazettiist, gazettiloist
allative gazetille gazettiille, gazettiloille
adessive gazetiil gazettiil, gazettiloil
ablative gazetilt gazettiilt, gazettiloilt
translative gazetiks gazettiiks, gazettiloiks
essive gazettinna, gazettiin gazettiinna, gazettiloinna, gazettiin, gazettiloin
exessive1) gazettint gazettiint, gazettiloint
1) obsolete
*) the accusative corresponds with either the genitive (sg) or nominative (pl)
**) the comitative is formed by adding the suffix -ka? or -kä? to the genitive.

Derived terms

edit