gekraagd

Dutch

Etymology

From kraag (“collar”) +‎ ge- -d, formed as if the past participle of a verb *kragen.

Pronunciation

• Audio:

  (file)

Adjective

gekraagd (not comparable)

1. collared, frilled

Inflection

Declension of gekraagd
uninflected	gekraagd
inflected	gekraagde
comparative	—
		positive
predicative/adverbial		gekraagd
indefinite	m./f. sing.	gekraagde
	n. sing.	gekraagd
	plural	gekraagde
definite		gekraagde
partitive		gekraagds

Derived terms

• gekraagde roodstaart