getilþ

Old English

Etymology

From ġetilian +‎ -þ. Equivalent to ġe- +‎ tilþ.

Pronunciation

• IPA^(key): /jeˈtilθ/, [jeˈtiɫθ]

Noun

ġetilþ f

1. gain

Declension

Declension of ġetilþ (strong ō-stem)

Case	Singular	Plural
nominative	ġetilþ	ġetilþa, ġetilþe
accusative	ġetilþe	ġetilþa, ġetilþe
genitive	ġetilþe	ġetilþa
dative	ġetilþe	ġetilþum

Descendants

• Middle English: itilth, itilðe