gevader
Dutch edit
Etymology edit
From Middle Dutch gevādere, from Old Dutch *gefadero, from Proto-West Germanic *gafadurjō (literally “co-father”). Equivalent to ge- (“co-”) + vader (“father”).
Pronunciation edit
Noun edit
gevader m (plural gevaders, diminutive gevadertje n, feminine gemoeder)
Derived terms edit
Further reading edit
- Matthias de Vries; Lambert Allard te Winkel (1864), “gevader”, in Woordenboek der Nederlandsche Taal, published 2001