glundra
Icelandic edit
Etymology edit
Pronunciation edit
Verb edit
glundra (weak verb, third-person singular past indicative glundraði, supine glundrað)
- (transitive, with dative) to confuse
Conjugation edit
glundra — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að glundra | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
glundrað | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
glundrandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég glundra | við glundrum | present (nútíð) |
ég glundri | við glundrum |
| þú glundrar | þið glundrið | þú glundrir | þið glundrið | ||
| hann, hún, það glundrar | þeir, þær, þau glundra | hann, hún, það glundri | þeir, þær, þau glundri | ||
| past (þátíð) |
ég glundraði | við glundruðum | past (þátíð) |
ég glundraði | við glundruðum |
| þú glundraðir | þið glundruðuð | þú glundraðir | þið glundruðuð | ||
| hann, hún, það glundraði | þeir, þær, þau glundruðu | hann, hún, það glundraði | þeir, þær, þau glundruðu | ||
| imperative (boðháttur) |
glundra (þú) | glundrið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| glundraðu | glundriði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
| infinitive (nafnháttur) |
að glundrast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
glundrast | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
glundrandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég glundrast | við glundrumst | present (nútíð) |
ég glundrist | við glundrumst |
| þú glundrast | þið glundrist | þú glundrist | þið glundrist | ||
| hann, hún, það glundrast | þeir, þær, þau glundrast | hann, hún, það glundrist | þeir, þær, þau glundrist | ||
| past (þátíð) |
ég glundraðist | við glundruðumst | past (þátíð) |
ég glundraðist | við glundruðumst |
| þú glundraðist | þið glundruðust | þú glundraðist | þið glundruðust | ||
| hann, hún, það glundraðist | þeir, þær, þau glundruðust | hann, hún, það glundraðist | þeir, þær, þau glundruðust | ||
| imperative (boðháttur) |
glundrast (þú) | glundrist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| glundrastu | glundristi * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
glundraður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)