grána

See also: grana, Grana, graná, and gråna

Icelandic

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈkrauːna/

  Rhymes: -auːna

  Homophones: Grána

Verb

grána (weak verb, third-person singular past indicative gránaði, supine gránað)

1. to become gray or grayer
2. to get gray-haired
3. (impersonal) to snow slightly

Conjugation

grána — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að grána
supine (sagnbót)		gránað
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		gránandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég grána	við gránum	present (nútíð)	ég gráni	við gránum
	þú gránar	þið gránið		þú gránir	þið gránið
	hann, hún, það gránar	þeir, þær, þau grána		hann, hún, það gráni	þeir, þær, þau gráni
past (þátíð)	ég gránaði	við gránuðum	past (þátíð)	ég gránaði	við gránuðum
	þú gránaðir	þið gránuðuð		þú gránaðir	þið gránuðuð
	hann, hún, það gránaði	þeir, þær, þau gránuðu		hann, hún, það gránaði	þeir, þær, þau gránuðu
imperative (boðháttur)	grána (þú)	gránið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	gránaðu	grániði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

gránaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	gránaður	gránuð	gránað		gránaðir	gránaðar	gránuð
accusative (þolfall)	gránaðan	gránaða	gránað		gránaða	gránaðar	gránuð
dative (þágufall)	gránuðum	gránaðri	gránuðu		gránuðum	gránuðum	gránuðum
genitive (eignarfall)	gránaðs	gránaðrar	gránaðs		gránaðra	gránaðra	gránaðra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	gránaði	gránaða	gránaða		gránuðu	gránuðu	gránuðu
accusative (þolfall)	gránaða	gránuðu	gránaða		gránuðu	gránuðu	gránuðu
dative (þágufall)	gránaða	gránuðu	gránaða		gránuðu	gránuðu	gránuðu
genitive (eignarfall)	gránaða	gránuðu	gránaða		gránuðu	gránuðu	gránuðu

Old Norse

Etymology

From grár +‎ -na.

Verb

grána

1. to greyen

Conjugation

Conjugation of grána — active (weak class 2)

infinitive	grána
present participle	gránandi
past participle	gránaðr
indicative	present	past
1st-person singular	grána	gránaða
2nd-person singular	gránar	gránaðir
3rd-person singular	gránar	gránaði
1st-person plural	gránum	gránuðum
2nd-person plural	gránið	gránuðuð
3rd-person plural	grána	gránuðu
subjunctive	present	past
1st-person singular	grána	gránaða
2nd-person singular	gránir	gránaðir
3rd-person singular	gráni	gránaði
1st-person plural	gránim	gránaðim
2nd-person plural	gránið	gránaðið
3rd-person plural	gráni	gránaði
imperative	present
2nd-person singular	grána
1st-person plural	gránum
2nd-person plural	gránið

Conjugation of grána — mediopassive (weak class 2)

infinitive	gránask
present participle	gránandisk
past participle	gránazk
indicative	present	past
1st-person singular	gránumk	gránuðumk
2nd-person singular	gránask	gránaðisk
3rd-person singular	gránask	gránaðisk
1st-person plural	gránumsk	gránuðumsk
2nd-person plural	gránizk	gránuðuzk
3rd-person plural	gránask	gránuðusk
subjunctive	present	past
1st-person singular	gránumk	gránuðumk
2nd-person singular	gránisk	gránaðisk
3rd-person singular	gránisk	gránaðisk
1st-person plural	gránimsk	gránaðimsk
2nd-person plural	gránizk	gránaðizk
3rd-person plural	gránisk	gránaðisk
imperative	present
2nd-person singular	gránask
1st-person plural	gránumsk
2nd-person plural	gránizk

Descendants

• Icelandic: grána
• Norwegian Nynorsk: gråne
• Norwegian Bokmål: gråne
• Swedish: gråna

References

• grána in A Concise Dictionary of Old Icelandic, G. T. Zoëga, Clarendon Press, 1910, at Internet Archive.