greipa

Faroese

Greipur.

Etymology

From Old Norse greipa (“to grip, to grab”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈkɹaiːpa/

Verb

greipa (third person singular past indicative greipaði, third person plural past indicative greipað, supine greipað)

1. to bind/tie in pairs
2. to bind/tie two fish together in order to dry or ferment them

Conjugation

Conjugation of greipa (group v-30)
infinitive	greipa
supine	greipað
participle (a6)1	greipandi	greipaður
	present	past
first singular	greipi	greipaði
second singular	greipar	greipaði
third singular	greipar	greipaði
plural	greipa	greipaðu
	imperative
singular	greipa!
plural	greipið!
1Only the past participle being declined.

Noun

greipa f (genitive singular greipu, plural greipur)

1. bound together pair of two fish

Declension

Declension of greipa
f1	singular		plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	greipa	greipan	greipur	greipurnar
accusative	greipu	greipuna	greipur	greipurnar
dative	greipu	greipuni	greipum	greipunum
genitive	greipu	greipunnar	greipa	greipanna

Icelandic

Etymology

From Old Norse greipa. Akin to Old English grāpian (> English grope), Old High German greifōn.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈkreiːpa/
• Rhymes: -eiːpa

Verb

greipa (weak verb, third-person singular past indicative greipaði, supine greipað)

1. (transitive, with accusative) to grip, to grasp

   Synonym: grípa

Conjugation

greipa — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að greipa
supine (sagnbót)		greipað
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		greipandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég greipa	við greipum	present (nútíð)	ég greipi	við greipum
	þú greipar	þið greipið		þú greipir	þið greipið
	hann, hún, það greipar	þeir, þær, þau greipa		hann, hún, það greipi	þeir, þær, þau greipi
past (þátíð)	ég greipaði	við greipuðum	past (þátíð)	ég greipaði	við greipuðum
	þú greipaðir	þið greipuðuð		þú greipaðir	þið greipuðuð
	hann, hún, það greipaði	þeir, þær, þau greipuðu		hann, hún, það greipaði	þeir, þær, þau greipuðu
imperative (boðháttur)	greipa (þú)	greipið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	greipaðu	greipiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

greipast — mediopassive voice (miðmynd)

infinitive (nafnháttur)		að greipast
supine (sagnbót)		greipast
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		greipandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég greipast	við greipumst	present (nútíð)	ég greipist	við greipumst
	þú greipast	þið greipist		þú greipist	þið greipist
	hann, hún, það greipast	þeir, þær, þau greipast		hann, hún, það greipist	þeir, þær, þau greipist
past (þátíð)	ég greipaðist	við greipuðumst	past (þátíð)	ég greipaðist	við greipuðumst
	þú greipaðist	þið greipuðust		þú greipaðist	þið greipuðust
	hann, hún, það greipaðist	þeir, þær, þau greipuðust		hann, hún, það greipaðist	þeir, þær, þau greipuðust
imperative (boðháttur)	greipast (þú)	greipist (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	greipastu	greipisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

greipaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	greipaður	greipuð	greipað		greipaðir	greipaðar	greipuð
accusative (þolfall)	greipaðan	greipaða	greipað		greipaða	greipaðar	greipuð
dative (þágufall)	greipuðum	greipaðri	greipuðu		greipuðum	greipuðum	greipuðum
genitive (eignarfall)	greipaðs	greipaðrar	greipaðs		greipaðra	greipaðra	greipaðra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	greipaði	greipaða	greipaða		greipuðu	greipuðu	greipuðu
accusative (þolfall)	greipaða	greipuðu	greipaða		greipuðu	greipuðu	greipuðu
dative (þágufall)	greipaða	greipuðu	greipaða		greipuðu	greipuðu	greipuðu
genitive (eignarfall)	greipaða	greipuðu	greipaða		greipuðu	greipuðu	greipuðu

Related terms

• greip (“grip”)