hátíð

Faroese

Etymology

From háur (“high”) +‎ tíð (“time”).

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈhɔaːˌtʰʊiːj]

Noun

hátíð f (genitive singular hátíðar, plural hátíðir)

1. celebration

Declension

f2	singular		plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	hátíð	hátíðin	hátíðir	hátíðirnar
accusative	hátíð	hátíðina	hátíðir	hátíðirnar
dative	hátíð	hátíðini	hátíðum	hátíðunum
genitive	hátíðar	hátíðarinnar	hátíða	hátíðanna

Synonyms

• fest, veitsla

Icelandic

Etymology

From hár (“high”) +‎ tíð (“time”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈhauː.tʰiːð/
• Rhymes: -auːtʰiːð

Noun

hátíð f (genitive singular hátíðar, nominative plural hátíðir)

1. celebration, festival

Declension

Declension of hátíð (feminine)

	singular		plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	hátíð	hátíðin	hátíðir	hátíðirnar
accusative	hátíð	hátíðina	hátíðir	hátíðirnar
dative	hátíð	hátíðinni	hátíðum	hátíðunum
genitive	hátíðar	hátíðarinnar	hátíða	hátíðanna

Old Norse

Etymology

From hár +‎ tíð.

Noun

hátíð f

1. festival, feast

Declension

Declension of hátíð (strong i-stem)

feminine	singular		plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	hátíð	hátíðin	hátíðir	hátíðirnar
accusative	hátíð	hátíðina	hátíðir	hátíðirnar
dative	hátíð	hátíðinni	hátíðum	hátíðunum
genitive	hátíðar	hátíðarinnar	hátíða	hátíðanna

Derived terms

• hátíðaraptann m (“eve of a feast”)
• hátíðardagr m (“festal day, holiday”)
• hátíðarhald n (“holding a feast”)
• hátíðisdagr m (“festal day, holiday”)
• hátíðliga (“with festivity”)
• hátíðligr (“festive, festal”)

Descendants

• Icelandic: hátíð
• Faroese: hátíð
• Norwegian Nynorsk: høgtid
• Norwegian Bokmål: høytid
• Swedish: högtid

Further reading

• Zoëga, Geir T. (1910) “hátíð”, in A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press, page 188; also available at the Internet Archive