Ingrian

edit

Etymology

edit

From häntä (tail) +‎ -käs.

Pronunciation

edit

Adjective

edit

hännäkäs (comparative hännäkkäämp)

  1. tailed (having a tail)
    • 1937, V. A. Tetjurev, translated by N. J. Molotsova, Loonnontiito oppikirja alkușkoulua vart (toin osa), Leningrad: Riikin Ucebno-Pedagogiceskoi Izdateljstva, page 73:
      Se näyttää, jot inmihiin ono sukulain hännäkkäille elokkaille.
      This shows, that the human is a relative to the tailed animals.

Declension

edit
Declension of hännäkäs (type 2/patsas, kk-k gradation)
singular plural
nominative hännäkäs hännäkkäät
genitive hännäkkään hännäkkäin
partitive hännäkästä, hännäkäst hännäkkäitä, hännäkkäjä
illative hännäkkäässe hännäkkäisse
inessive hännäkkääs hännäkkäis
elative hännäkkääst hännäkkäist
allative hännäkkäälle hännäkkäille
adessive hännäkkääl hännäkkäil
ablative hännäkkäält hännäkkäilt
translative hännäkkääks hännäkkäiks
essive hännäkkäännä, hännäkkään hännäkkäinnä, hännäkkäin
exessive1) hännäkkäänt hännäkkäint
1) obsolete
*) the accusative corresponds with either the genitive (sg) or nominative (pl)
**) the comitative is formed by adding the suffix -ka? or -kä? to the genitive.