höküm

Turkmen

Etymology

Borrowed from Arabic حُكْم (ḥukm).

Noun

höküm (definite accusative hökümi, plural hökümler)

1. order, command
2. sentence, verdict
3. rule, authority

Declension

Declension of höküm

	singular	plural
nominative	höküm	hökümler
accusative	hökümi	hökümleri
genitive	hökümiň	hökümleriň
dative	höküme	hökümlere
locative	hökümde	hökümlerde
ablative	hökümden	hökümlerden