hamla

Icelandic

Etymology

From Old Norse hamla, from or related to Proto-Germanic *hamjaną (“to press, squeeze”).^[1]

Pronunciation

IPA^(key): /ˈhamla/
Rhymes: -amla

Verb

hamla (weak verb, third-person singular past indicative hamlaði, supine hamlað)

(intransitive) to row backwards, to back water
(transitive, with dative) to hinder, to inhibit
Synonyms: hindra, hefta

Conjugation

hamla — active voice (germynd)

	Forms with appended personal pronoun
infinitive (nafnháttur)		að hamla
supine (sagnbót)		hamlað
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		hamlandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég hamla	við hömlum	present (nútíð)	ég hamli	við hömlum
	þú hamlar	þið hamlið		þú hamlir	þið hamlið
	hann, hún, það hamlar	þeir, þær, þau hamla		hann, hún, það hamli	þeir, þær, þau hamli

past (þátíð)	ég hamlaði	við hömluðum	past (þátíð)	ég hamlaði	við hömluðum
	þú hamlaðir	þið hömluðuð		þú hamlaðir	þið hömluðuð
	hann, hún, það hamlaði	þeir, þær, þau hömluðu		hann, hún, það hamlaði	þeir, þær, þau hömluðu

imperative (boðháttur)	hamla (þú)	hamlið (þið)
	hamlaðu	hamliði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

hamlast — mediopassive voice (miðmynd)

	Forms with appended personal pronoun
infinitive (nafnháttur)		að hamlast
supine (sagnbót)		hamlast
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		hamlandist the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég hamlast	við hömlumst	present (nútíð)	ég hamlist	við hömlumst
	þú hamlast	þið hamlist		þú hamlist	þið hamlist
	hann, hún, það hamlast	þeir, þær, þau hamlast		hann, hún, það hamlist	þeir, þær, þau hamlist

past (þátíð)	ég hamlaðist	við hömluðumst	past (þátíð)	ég hamlaðist	við hömluðumst
	þú hamlaðist	þið hömluðust		þú hamlaðist	þið hömluðust
	hann, hún, það hamlaðist	þeir, þær, þau hömluðust		hann, hún, það hamlaðist	þeir, þær, þau hömluðust

imperative (boðháttur)	hamlast (þú)	hamlist (þið)
	hamlastu	hamlisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

hamlaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
strong declension (sterk beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	hamlaður	hömluð	hamlað	hamlaðir	hamlaðar	hömluð
accusative (þolfall)	hamlaðan	hamlaða	hamlað	hamlaða	hamlaðar	hömluð
dative (þágufall)	hömluðum	hamlaðri	hömluðu	hömluðum	hömluðum	hömluðum
genitive (eignarfall)	hamlaðs	hamlaðrar	hamlaðs	hamlaðra	hamlaðra	hamlaðra

weak declension (veik beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
weak declension (veik beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	hamlaði	hamlaða	hamlaða	hömluðu	hömluðu	hömluðu
accusative (þolfall)	hamlaða	hömluðu	hamlaða	hömluðu	hömluðu	hömluðu
dative (þágufall)	hamlaða	hömluðu	hamlaða	hömluðu	hömluðu	hömluðu
genitive (eignarfall)	hamlaða	hömluðu	hamlaða	hömluðu	hömluðu	hömluðu

Derived terms

hamlandi (“inhibitory”)
hömlun (“hindrance, handicap”)

Noun

hamla f (genitive singular hömlu, nominative plural hömlur)

(usually in the plural) hindrance, restriction
Synonyms: hindrun, takmörkun

Declension

declension of hamla

	indefinite	definite	indefinite	definite
f-w1	singular		plural
nominative	hamla	hamlan	hömlur	hömlurnar
accusative	hömlu	hömluna	hömlur	hömlurnar
dative	hömlu	hömlunni	hömlum	hömlunum
genitive	hömlu	hömlunnar	hamla	hamlanna

References

^ Pokorny, Julius (1959) “1507”, in Indogermanisches etymologisches Wörterbuch [Indo-European Etymological Dictionary] (in German), volume 3, Bern, München: Francke Verlag, page 1507

Norwegian Nynorsk

Alternative forms

hamle

Etymology

From Old Norse hamla.

Pronunciation

IPA^(key): /²hɑmlɑ/

Verb

hamla (present tense hamlar, past tense hamla, past participle hamla, passive infinitive hamlast, present participle hamlande, imperative hamla/haml)

to row backwards

References

“hamla” in The Nynorsk Dictionary.

[1] Pokorny, Julius (1959) “1507”, in Indogermanisches etymologisches Wörterbuch [Indo-European Etymological Dictionary] (in German), volume 3, Bern, München: Francke Verlag, page 1507

[1]