handboog

Dutch

Etymology

From Middle Dutch hantboge, hantboghe, handboghe. Equivalent to hand (“hand”) +‎ boog (“bow”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈɦɑnt.boːx/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: hand‧boog

Noun

handboog m (plural handbogen, diminutive handboogje n)

1. handbow (archery weapon, excluding crossbows)

Coordinate terms

• kruisboog
• voetboog

Derived terms

• handboogpijl
• handboogschutter
• handboogsport