From Proto-Germanic *hailagaz ( “ holy, sacred ” ) , whence also Old English hāliġ , Old Frisian hēlich , Old Saxon hēlag , Old High German heilag , Gothic 𐌷𐌰𐌹𐌻𐌰𐌲𐍃 ( hailags ) . Akin to heill + -agr .
heilagr (comparative helgari , superlative helgastr )
holy
inviolable , sacred
This adjective is usually contracted before a vowel, while the root vowel becomes short, yielding another set of possible forms. However, uncontracted forms also tend to appear.
Strong declension of heilagr
singular
masculine
feminine
neuter
nominative
heilagr
heilug , heilǫg
heilagt
accusative
helgan , heilagan
helga , heilaga
heilagt
dative
helgum , heilǫgum
heilagri
helgu , heilǫgu
genitive
heilags
heilagrar
heilags
plural
masculine
feminine
neuter
nominative
helgir
helgar , heilagar
heilug , heilǫg
accusative
helga , heilaga
helgar , heilagar
heilug , heilǫg
dative
helgum
helgum
helgum , heilǫgum
genitive
heilagra
heilagra
heilagra
Weak declension of heilagr
singular
masculine
feminine
neuter
nominative
helgi , heilagi
helga , heilaga
helga , heilaga
accusative
helga , heilaga
helgu , heilǫgu
helga , heilaga
dative
helga , heilaga
helgu , heilǫgu
helga , heilaga
genitive
helga , heilaga
helgu , heilǫgu
helga , heilaga
plural
masculine
feminine
neuter
nominative
helgu , heilǫgu
helgu , heilǫgu
helgu , heilǫgu
accusative
helgu , heilǫgu
helgu , heilǫgu
helgu , heilǫgu
dative
helgum , heilǫgum
helgum , heilǫgum
helgum , heilǫgum
genitive
helgu , heilǫgu
helgu , heilǫgu
helgu , heilǫgu
Zoëga, Geir T. (1910 ) “heilagr ”, in A Concise Dictionary of Old Icelandic , Oxford: Clarendon Press ; also available at the Internet Archive