hringa
Icelandic
editEtymology
editFrom hringur (“circle”).
Pronunciation
editVerb
edithringa (weak verb, third-person singular past indicative hringaði, supine hringað)
- (transitive) to lap (to get more than one lap ahead of [someone] in a race)
Conjugation
edithringa — active voice (germynd)
infinitive (nafnháttur) |
að hringa | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
hringað | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
hringandi | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég hringa | við hringum | present (nútíð) |
ég hringi | við hringum |
þú hringar | þið hringið | þú hringir | þið hringið | ||
hann, hún, það hringar | þeir, þær, þau hringa | hann, hún, það hringi | þeir, þær, þau hringi | ||
past (þátíð) |
ég hringaði | við hringuðum | past (þátíð) |
ég hringaði | við hringuðum |
þú hringaðir | þið hringuðuð | þú hringaðir | þið hringuðuð | ||
hann, hún, það hringaði | þeir, þær, þau hringuðu | hann, hún, það hringaði | þeir, þær, þau hringuðu | ||
imperative (boðháttur) |
hringa (þú) | hringið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
hringaðu | hringiði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
infinitive (nafnháttur) |
að hringast | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
hringast | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
hringandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég hringast | við hringumst | present (nútíð) |
ég hringist | við hringumst |
þú hringast | þið hringist | þú hringist | þið hringist | ||
hann, hún, það hringast | þeir, þær, þau hringast | hann, hún, það hringist | þeir, þær, þau hringist | ||
past (þátíð) |
ég hringaðist | við hringuðumst | past (þátíð) |
ég hringaðist | við hringuðumst |
þú hringaðist | þið hringuðust | þú hringaðist | þið hringuðust | ||
hann, hún, það hringaðist | þeir, þær, þau hringuðust | hann, hún, það hringaðist | þeir, þær, þau hringuðust | ||
imperative (boðháttur) |
hringast (þú) | hringist (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
hringastu | hringisti * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
hringaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
hringaður | hringuð | hringað | hringaðir | hringaðar | hringuð | |
accusative (þolfall) |
hringaðan | hringaða | hringað | hringaða | hringaðar | hringuð | |
dative (þágufall) |
hringuðum | hringaðri | hringuðu | hringuðum | hringuðum | hringuðum | |
genitive (eignarfall) |
hringaðs | hringaðrar | hringaðs | hringaðra | hringaðra | hringaðra | |
weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
hringaði | hringaða | hringaða | hringuðu | hringuðu | hringuðu | |
accusative (þolfall) |
hringaða | hringuðu | hringaða | hringuðu | hringuðu | hringuðu | |
dative (þágufall) |
hringaða | hringuðu | hringaða | hringuðu | hringuðu | hringuðu | |
genitive (eignarfall) |
hringaða | hringuðu | hringaða | hringuðu | hringuðu | hringuðu |
Old High German
editNoun
edithringa
Old Norse
editEtymology
edit(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)
Verb
edithringa
Conjugation
editConjugation of hringa — active (weak class 2)
infinitive | hringa | |
---|---|---|
present participle | hringandi | |
past participle | hringaðr | |
indicative | present | past |
1st-person singular | hringa | hringaða |
2nd-person singular | hringar | hringaðir |
3rd-person singular | hringar | hringaði |
1st-person plural | hringum | hringuðum |
2nd-person plural | hringið | hringuðuð |
3rd-person plural | hringa | hringuðu |
subjunctive | present | past |
1st-person singular | hringa | hringaða |
2nd-person singular | hringir | hringaðir |
3rd-person singular | hringi | hringaði |
1st-person plural | hringim | hringaðim |
2nd-person plural | hringið | hringaðið |
3rd-person plural | hringi | hringaði |
imperative | present | |
2nd-person singular | hringa | |
1st-person plural | hringum | |
2nd-person plural | hringið |
Conjugation of hringa — mediopassive (weak class 2)
infinitive | hringask | |
---|---|---|
present participle | hringandisk | |
past participle | hringazk | |
indicative | present | past |
1st-person singular | hringumk | hringuðumk |
2nd-person singular | hringask | hringaðisk |
3rd-person singular | hringask | hringaðisk |
1st-person plural | hringumsk | hringuðumsk |
2nd-person plural | hringizk | hringuðuzk |
3rd-person plural | hringask | hringuðusk |
subjunctive | present | past |
1st-person singular | hringumk | hringuðumk |
2nd-person singular | hringisk | hringaðisk |
3rd-person singular | hringisk | hringaðisk |
1st-person plural | hringimsk | hringaðimsk |
2nd-person plural | hringizk | hringaðizk |
3rd-person plural | hringisk | hringaðisk |
imperative | present | |
2nd-person singular | hringask | |
1st-person plural | hringumsk | |
2nd-person plural | hringizk |
Noun
edithringa
References
edit- “hringa”, in Geir T. Zoëga (1910) A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press
Categories:
- Icelandic 2-syllable words
- Icelandic terms with IPA pronunciation
- Rhymes:Icelandic/iŋka
- Rhymes:Icelandic/iŋka/2 syllables
- Icelandic lemmas
- Icelandic verbs
- Icelandic weak verbs
- Icelandic transitive verbs
- Old High German non-lemma forms
- Old High German noun forms
- Old Norse lemmas
- Old Norse verbs
- Old Norse class 2 weak verbs
- Old Norse non-lemma forms
- Old Norse noun forms