huikea

Finnish

Etymology

From Proto-Finnic *huikëda, the root of which is possibly borrowed from Proto-Germanic *swiką. Related to Karelian huikie (“shameful”) and Veps huiged (“indecent, shameful”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈhui̯keɑ/, [ˈhui̯k̟e̞ɑ̝]
• Rhymes: -uikeɑ
• Syllabification^(key): hui‧ke‧a

Adjective

huikea (comparative huikeampi, superlative huikein)

1. very large; immense, enormous, huge, whopping, incomparable
2. tremendous, breathtaking, amazing, staggering, unbelievable

Declension

Inflection of huikea (Kotus type 15/korkea, no gradation)
nominative		huikea	huikeat
genitive		huikean	huikeiden huikeitten
partitive		huikeaa huikeata	huikeita
illative		huikeaan	huikeisiin huikeihin
		singular	plural
nominative		huikea	huikeat
accusative	nom.	huikea	huikeat
	gen.	huikean
genitive		huikean	huikeiden huikeitten huikeain rare
partitive		huikeaa huikeata	huikeita
inessive		huikeassa	huikeissa
elative		huikeasta	huikeista
illative		huikeaan	huikeisiin huikeihin
adessive		huikealla	huikeilla
ablative		huikealta	huikeilta
allative		huikealle	huikeille
essive		huikeana	huikeina
translative		huikeaksi	huikeiksi
abessive		huikeatta	huikeitta
instructive		—	huikein
comitative		—	huikeine

Possessive forms of huikea (Kotus type 15/korkea, no gradation)
Rare. Only used with substantive adjectives.
first-person singular possessor singular plural nominative huikeani huikeani accusative nom. huikeani huikeani gen. huikeani genitive huikeani huikeideni huikeitteni huikeaini rare partitive huikeaani huikeatani huikeitani inessive huikeassani huikeissani elative huikeastani huikeistani illative huikeaani huikeisiini huikeihini adessive huikeallani huikeillani ablative huikealtani huikeiltani allative huikealleni huikeilleni essive huikeanani huikeinani translative huikeakseni huikeikseni abessive huikeattani huikeittani instructive — — comitative — huikeineni second-person singular possessor singular plural nominative huikeasi huikeasi accusative nom. huikeasi huikeasi gen. huikeasi genitive huikeasi huikeidesi huikeittesi huikeaisi rare partitive huikeaasi huikeatasi huikeitasi inessive huikeassasi huikeissasi elative huikeastasi huikeistasi illative huikeaasi huikeisiisi huikeihisi adessive huikeallasi huikeillasi ablative huikealtasi huikeiltasi allative huikeallesi huikeillesi essive huikeanasi huikeinasi translative huikeaksesi huikeiksesi abessive huikeattasi huikeittasi instructive — — comitative — huikeinesi first-person plural possessor singular plural nominative huikeamme huikeamme accusative nom. huikeamme huikeamme gen. huikeamme genitive huikeamme huikeidemme huikeittemme huikeaimme rare partitive huikeaamme huikeatamme huikeitamme inessive huikeassamme huikeissamme elative huikeastamme huikeistamme illative huikeaamme huikeisiimme huikeihimme adessive huikeallamme huikeillamme ablative huikealtamme huikeiltamme allative huikeallemme huikeillemme essive huikeanamme huikeinamme translative huikeaksemme huikeiksemme abessive huikeattamme huikeittamme instructive — — comitative — huikeinemme second-person plural possessor singular plural nominative huikeanne huikeanne accusative nom. huikeanne huikeanne gen. huikeanne genitive huikeanne huikeidenne huikeittenne huikeainne rare partitive huikeaanne huikeatanne huikeitanne inessive huikeassanne huikeissanne elative huikeastanne huikeistanne illative huikeaanne huikeisiinne huikeihinne adessive huikeallanne huikeillanne ablative huikealtanne huikeiltanne allative huikeallenne huikeillenne essive huikeananne huikeinanne translative huikeaksenne huikeiksenne abessive huikeattanne huikeittanne instructive — — comitative — huikeinenne third-person possessor singular plural nominative huikeansa huikeansa accusative nom. huikeansa huikeansa gen. huikeansa genitive huikeansa huikeidensa huikeittensa huikeainsa rare partitive huikeataan huikeaansa huikeatansa huikeitaan huikeitansa inessive huikeassaan huikeassansa huikeissaan huikeissansa elative huikeastaan huikeastansa huikeistaan huikeistansa illative huikeaansa huikeisiinsa huikeihinsa adessive huikeallaan huikeallansa huikeillaan huikeillansa ablative huikealtaan huikealtansa huikeiltaan huikeiltansa allative huikealleen huikeallensa huikeilleen huikeillensa essive huikeanaan huikeanansa huikeinaan huikeinansa translative huikeakseen huikeaksensa huikeikseen huikeiksensa abessive huikeattaan huikeattansa huikeittaan huikeittansa instructive — — comitative — huikeineen huikeinensa

Derived terms

• huikaista
• huikeasti
• huikennella

 

Further reading

• “huikea”, in Kielitoimiston sanakirja [Dictionary of Contemporary Finnish]‎^[1] (in Finnish) (online dictionary, continuously updated), Kotimaisten kielten keskuksen verkkojulkaisuja 35, Helsinki: Kotimaisten kielten tutkimuskeskus (Institute for the Languages of Finland), 2004–, retrieved 2023-07-02

Anagrams

• kiehua