huva
Norwegian Nynorsk edit
Noun edit
huva f
Old Swedish edit
Etymology edit
From Old Norse húfa, from Proto-Germanic *hūbǭ.
Noun edit
hūva f
Declension edit
Declension of hūva (on-stem)
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | hūva | hūvan | hūvu(r), -o(r) | hūvuna(r), -ona(r) |
accusative | hūvu, -o | hūvuna, -ona | hūvu(r), -o(r) | hūvuna(r), -ona(r) |
dative | hūvu, -o | hūvunni, -onne | hūvum, -om | hūvumin, -omen |
genitive | hūvu, -o | hūvunna(r), -onna(r) | hūva | hūvanna |
Descendants edit
- Swedish: huva
Swedish edit
Etymology edit
From Old Swedish hūva, from Old Norse húfa, from Proto-Germanic *hūbǭ.
Noun edit
huva c
Declension edit
Declension of huva | ||||
---|---|---|---|---|
Singular | Plural | |||
Indefinite | Definite | Indefinite | Definite | |
Nominative | huva | huvan | huvor | huvorna |
Genitive | huvas | huvans | huvors | huvornas |