icazet
Turkish edit
Etymology edit
From Ottoman Turkish اجازت (icazet), from Arabic إِجَازَة (ʔijāza)
Pronunciation edit
Noun edit
icazet (definite accusative icazeti, plural icazetler)
- permission
- Synonym: izin
- approval
- Synonym: onay
Declension edit
Inflection | ||
---|---|---|
Nominative | icazet | |
Definite accusative | icazeti | |
Singular | Plural | |
Nominative | icazet | icazetler |
Definite accusative | icazeti | icazetleri |
Dative | icazete | icazetlere |
Locative | icazette | icazetlerde |
Ablative | icazetten | icazetlerden |
Genitive | icazetin | icazetlerin |
Derived terms edit
- icazet almak (“to be allowed”)
- icazet vermek (“to allow”)