Latin edit

Alternative forms edit

Pronunciation edit

Verb edit

illiniō (present infinitive illinīre, perfect active illinīvī, supine illinītum); fourth conjugation

  1. (Late Latin) alternative form of illinō
    • 200s, Quintus Gargilius Martialis De arboribus pomiferis 1. 1 ed. Angelo Mai Operis deperditi de hortis Fragmenta ex codicibus Neapolitano et Romano cum scholiis palaeographicis et adnotationibus Rome 1846 p. 58
      Sunt qui figularem cretam cum amurca subigunt, soleque siccatis cydoneis inliniri existimant, si in loco sicco et frigido reponantur.
      There are those who mix potter clay with amurca and hold it to be daubed on quinces when they are set up in a dry and cold stead.

Conjugation edit

   Conjugation of illiniō (fourth conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present illiniō illinīs illinit illinīmus illinītis illiniunt
imperfect illiniēbam illiniēbās illiniēbat illiniēbāmus illiniēbātis illiniēbant
future illiniam illiniēs illiniet illiniēmus illiniētis illinient
perfect illinīvī illinīvistī illinīvit illinīvimus illinīvistis illinīvērunt,
illinīvēre
pluperfect illinīveram illinīverās illinīverat illinīverāmus illinīverātis illinīverant
future perfect illinīverō illinīveris illinīverit illinīverimus illinīveritis illinīverint
passive present illinior illinīris,
illinīre
illinītur illinīmur illinīminī illiniuntur
imperfect illiniēbar illiniēbāris,
illiniēbāre
illiniēbātur illiniēbāmur illiniēbāminī illiniēbantur
future illiniar illiniēris,
illiniēre
illiniētur illiniēmur illiniēminī illinientur
perfect illinītus + present active indicative of sum
pluperfect illinītus + imperfect active indicative of sum
future perfect illinītus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present illiniam illiniās illiniat illiniāmus illiniātis illiniant
imperfect illinīrem illinīrēs illinīret illinīrēmus illinīrētis illinīrent
perfect illinīverim illinīverīs illinīverit illinīverīmus illinīverītis illinīverint
pluperfect illinīvissem illinīvissēs illinīvisset illinīvissēmus illinīvissētis illinīvissent
passive present illiniar illiniāris,
illiniāre
illiniātur illiniāmur illiniāminī illiniantur
imperfect illinīrer illinīrēris,
illinīrēre
illinīrētur illinīrēmur illinīrēminī illinīrentur
perfect illinītus + present active subjunctive of sum
pluperfect illinītus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present illinī illinīte
future illinītō illinītō illinītōte illiniuntō
passive present illinīre illinīminī
future illinītor illinītor illiniuntor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives illinīre illinīvisse illinītūrum esse illinīrī illinītum esse illinītum īrī
participles illiniēns illinītūrus illinītus illiniendus,
illiniundus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
illiniendī illiniendō illiniendum illiniendō illinītum illinītū

References edit

  • illinio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • illinio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.