imperatiivi
Finnish
editEtymology
editInternationalism (see English imperative), ultimately from Latin imperātīvus.
Pronunciation
editNoun
editimperatiivi
Declension
editInflection of imperatiivi (Kotus type 5/risti, no gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | imperatiivi | imperatiivit | ||
genitive | imperatiivin | imperatiivien | ||
partitive | imperatiivia | imperatiiveja | ||
illative | imperatiiviin | imperatiiveihin | ||
singular | plural | |||
nominative | imperatiivi | imperatiivit | ||
accusative | nom. | imperatiivi | imperatiivit | |
gen. | imperatiivin | |||
genitive | imperatiivin | imperatiivien | ||
partitive | imperatiivia | imperatiiveja | ||
inessive | imperatiivissa | imperatiiveissa | ||
elative | imperatiivista | imperatiiveista | ||
illative | imperatiiviin | imperatiiveihin | ||
adessive | imperatiivilla | imperatiiveilla | ||
ablative | imperatiivilta | imperatiiveilta | ||
allative | imperatiiville | imperatiiveille | ||
essive | imperatiivina | imperatiiveina | ||
translative | imperatiiviksi | imperatiiveiksi | ||
abessive | imperatiivitta | imperatiiveitta | ||
instructive | — | imperatiivein | ||
comitative | See the possessive forms below. |
Synonyms
editDerived terms
editFurther reading
edit- “imperatiivi”, in Kielitoimiston sanakirja [Dictionary of Contemporary Finnish][1] (in Finnish) (online dictionary, continuously updated), Kotimaisten kielten keskuksen verkkojulkaisuja 35, Helsinki: Kotimaisten kielten tutkimuskeskus (Institute for the Languages of Finland), 2004–, retrieved 2023-07-02