Latin edit

Etymology edit

From im- +‎ perfectus.

Pronunciation edit

Adjective edit

imperfectus (feminine imperfecta, neuter imperfectum, comparative imperfectior); first/second-declension adjective

  1. unfinished, incomplete
    Synonyms: incohātus, īnfectus
    Antonyms: complētus, absolūtus, perfectus, factus, dēfūnctus
  2. imperfect
  3. (grammar) imperfect

Declension edit

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative imperfectus imperfecta imperfectum imperfectī imperfectae imperfecta
Genitive imperfectī imperfectae imperfectī imperfectōrum imperfectārum imperfectōrum
Dative imperfectō imperfectō imperfectīs
Accusative imperfectum imperfectam imperfectum imperfectōs imperfectās imperfecta
Ablative imperfectō imperfectā imperfectō imperfectīs
Vocative imperfecte imperfecta imperfectum imperfectī imperfectae imperfecta

Descendants edit

References edit

  • imperfectus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • imperfectus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • imperfectus in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
  • imperfectus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
  • imperfectus in Ramminger, Johann (2016 July 16 (last accessed)) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700[1], pre-publication website, 2005-2016