improbatur
Finnish
editEtymology
editFrom Latin improbatur (“someone or something is rejected”).
Pronunciation
edit- IPA(key): /ˈim.probɑ(ː)t(ː)ur/, [ˈim.pro̞ˌbɑ̝(ː)t̪(ː)ur]
- Rhymes: -ɑtur
- Syllabification(key): im‧pro‧ba‧tur
Noun
editimprobatur
Declension
editInflection of improbatur (Kotus type 6/paperi, no gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | improbatur | improbaturit | ||
genitive | improbaturin | improbaturien improbatureiden improbatureitten | ||
partitive | improbaturia | improbatureita improbatureja | ||
illative | improbaturiin | improbatureihin | ||
singular | plural | |||
nominative | improbatur | improbaturit | ||
accusative | nom. | improbatur | improbaturit | |
gen. | improbaturin | |||
genitive | improbaturin | improbaturien improbatureiden improbatureitten | ||
partitive | improbaturia | improbatureita improbatureja | ||
inessive | improbaturissa | improbatureissa | ||
elative | improbaturista | improbatureista | ||
illative | improbaturiin | improbatureihin | ||
adessive | improbaturilla | improbatureilla | ||
ablative | improbaturilta | improbatureilta | ||
allative | improbaturille | improbatureille | ||
essive | improbaturina | improbatureina | ||
translative | improbaturiksi | improbatureiksi | ||
abessive | improbaturitta | improbatureitta | ||
instructive | — | improbaturein | ||
comitative | See the possessive forms below. |
Synonyms
editSee also
edit- laudatur
- eximia cum laude approbatur
- magna cum laude approbatur
- cum laude approbatur
- non sine laude approbatur
- lubenter approbatur
- approbatur
Further reading
edit- “improbatur”, in Kielitoimiston sanakirja [Dictionary of Contemporary Finnish][1] (in Finnish) (online dictionary, continuously updated), Kotimaisten kielten keskuksen verkkojulkaisuja 35, Helsinki: Kotimaisten kielten tutkimuskeskus (Institute for the Languages of Finland), 2004–, retrieved 2023-07-02
Latin
editVerb
editimprobātur