Latin

edit

Etymology

edit

From in- +‎ corruptus (corrupted).

Pronunciation

edit

Adjective

edit

incorruptus (feminine incorrupta, neuter incorruptum, comparative incorruptior); first/second-declension adjective

  1. unspoiled, uninjured, uncorrupted
  2. (figuratively) not spoiled or seduced unadulterated, unbribed; genuine, pure

Declension

edit

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative incorruptus incorrupta incorruptum incorruptī incorruptae incorrupta
Genitive incorruptī incorruptae incorruptī incorruptōrum incorruptārum incorruptōrum
Dative incorruptō incorruptō incorruptīs
Accusative incorruptum incorruptam incorruptum incorruptōs incorruptās incorrupta
Ablative incorruptō incorruptā incorruptō incorruptīs
Vocative incorrupte incorrupta incorruptum incorruptī incorruptae incorrupta

Synonyms

edit

Antonyms

edit

Derived terms

edit
edit

References

edit
  • incorruptus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • incorruptus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • incorruptus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
  • Carl Meißner, Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
    • sound, unimpaired senses: sensus sani, integri, incorrupti
    • genuine historical truth: incorrupta rerum fides
    • incorrect usage: consuetudo vitiosa et corrupta (opp. pura et incorrupta) sermonis
    • pure, correct Latin: incorrupta latini sermonis integritas (Brut. 35. 132)
    • an impartial judge: iudex incorruptus
    • an impartial witness: testis incorruptus atque integer
  • incorruptus in Ramminger, Johann (2016 July 16 (last accessed)) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700[2], pre-publication website, 2005-2016