informis
Catalan edit
Pronunciation edit
Verb edit
informis
- second-person singular present subjunctive form of informar
Esperanto edit
Pronunciation edit
Verb edit
informis
- past of informi
Ido edit
Pronunciation edit
Verb edit
informis
- past of informar
Latin edit
Etymology edit
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /inˈfoːr.mis/, [ĩːˈfoːrmɪs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /inˈfor.mis/, [iɱˈfɔrmis]
Adjective edit
īnfōrmis (neuter īnfōrme); third-declension two-termination adjective
Declension edit
Third-declension two-termination adjective.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | īnfōrmis | īnfōrme | īnfōrmēs | īnfōrmia | |
Genitive | īnfōrmis | īnfōrmium | |||
Dative | īnfōrmī | īnfōrmibus | |||
Accusative | īnfōrmem | īnfōrme | īnfōrmēs īnfōrmīs |
īnfōrmia | |
Ablative | īnfōrmī | īnfōrmibus | |||
Vocative | īnfōrmis | īnfōrme | īnfōrmēs | īnfōrmia |
Descendants edit
References edit
- “informis”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “informis”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- informis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette