Latin edit

Etymology edit

From in- +‎ satiābilis (satiable).

Pronunciation edit

Adjective edit

īnsatiābilis (neuter īnsatiābile, adverb insatiābiliter); third-declension two-termination adjective

  1. insatiable
    Synonym: īnsaturābilis

Declension edit

Third-declension two-termination adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative īnsatiābilis īnsatiābile īnsatiābilēs īnsatiābilia
Genitive īnsatiābilis īnsatiābilium
Dative īnsatiābilī īnsatiābilibus
Accusative īnsatiābilem īnsatiābile īnsatiābilēs
īnsatiābilīs
īnsatiābilia
Ablative īnsatiābilī īnsatiābilibus
Vocative īnsatiābilis īnsatiābile īnsatiābilēs īnsatiābilia

Descendants edit

References edit

  • insatiabilis”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • insatiabilis”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • insatiabilis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.