satiabilis
Latin edit
Etymology edit
satiō (“to satisfy, sate”) + -bilis
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /sa.tiˈaː.bi.lis/, [s̠ät̪iˈäːbɪlʲɪs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /sat.t͡siˈa.bi.lis/, [sät̪ː͡s̪iˈäːbilis]
Adjective edit
satiābilis (neuter satiābile); third-declension two-termination adjective
Declension edit
Third-declension two-termination adjective.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | satiābilis | satiābile | satiābilēs | satiābilia | |
Genitive | satiābilis | satiābilium | |||
Dative | satiābilī | satiābilibus | |||
Accusative | satiābilem | satiābile | satiābilēs satiābilīs |
satiābilia | |
Ablative | satiābilī | satiābilibus | |||
Vocative | satiābilis | satiābile | satiābilēs | satiābilia |
Derived terms edit
Descendants edit
References edit
- satiabilis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.