inseparabilis
Latin edit
Etymology edit
From in- + sēparābilis.
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /in.seː.paˈraː.bi.lis/, [ĩːs̠eːpäˈräːbɪlʲɪs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /in.se.paˈra.bi.lis/, [insepäˈräːbilis]
Adjective edit
īnsēparābilis (neuter īnsēparābile, adverb īnsēparābiliter); third-declension two-termination adjective
Declension edit
Third-declension two-termination adjective.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | īnsēparābilis | īnsēparābile | īnsēparābilēs | īnsēparābilia | |
Genitive | īnsēparābilis | īnsēparābilium | |||
Dative | īnsēparābilī | īnsēparābilibus | |||
Accusative | īnsēparābilem | īnsēparābile | īnsēparābilēs īnsēparābilīs |
īnsēparābilia | |
Ablative | īnsēparābilī | īnsēparābilibus | |||
Vocative | īnsēparābilis | īnsēparābile | īnsēparābilēs | īnsēparābilia |
Descendants edit
- Asturian: inseparable
- Catalan: inseparable
- French: inséparable
- Galician: inseparable
- Italian: inseparabile
- Spanish: inseparable
References edit
- “inseparabilis”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- inseparabilis in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- inseparabilis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.