insolubilis
Latin edit
Etymology edit
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /in.soˈluː.bi.lis/, [ĩːs̠ɔˈɫ̪uːbɪlʲɪs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /in.soˈlu.bi.lis/, [insoˈluːbilis]
Adjective edit
īnsolūbilis (neuter īnsolūbile); third-declension two-termination adjective
Declension edit
Third-declension two-termination adjective.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | īnsolūbilis | īnsolūbile | īnsolūbilēs | īnsolūbilia | |
Genitive | īnsolūbilis | īnsolūbilium | |||
Dative | īnsolūbilī | īnsolūbilibus | |||
Accusative | īnsolūbilem | īnsolūbile | īnsolūbilēs īnsolūbilīs |
īnsolūbilia | |
Ablative | īnsolūbilī | īnsolūbilibus | |||
Vocative | īnsolūbilis | īnsolūbile | īnsolūbilēs | īnsolūbilia |
Descendants edit
References edit
- “insolubilis”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- insolubilis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.