Latin

edit

Etymology

edit

From invītō (to invite, summon, challenge) +‎ -mentum.

Noun

edit

invītāmentum n (genitive invītāmentī); second declension

  1. invitation
  2. incitement, inducement

Declension

edit

Second-declension noun (neuter).

Case Singular Plural
Nominative invītāmentum invītāmenta
Genitive invītāmentī invītāmentōrum
Dative invītāmentō invītāmentīs
Accusative invītāmentum invītāmenta
Ablative invītāmentō invītāmentīs
Vocative invītāmentum invītāmenta

References

edit