iocosus
Latin edit
Etymology edit
From iocus (“jest, joke”) + -ōsus.
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /i̯oˈkoː.sus/, [i̯ɔˈkoːs̠ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /joˈko.sus/, [joˈkɔːs̬us]
Adjective edit
iocōsus (feminine iocōsa, neuter iocōsum); first/second-declension adjective
Declension edit
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | iocōsus | iocōsa | iocōsum | iocōsī | iocōsae | iocōsa | |
Genitive | iocōsī | iocōsae | iocōsī | iocōsōrum | iocōsārum | iocōsōrum | |
Dative | iocōsō | iocōsō | iocōsīs | ||||
Accusative | iocōsum | iocōsam | iocōsum | iocōsōs | iocōsās | iocōsa | |
Ablative | iocōsō | iocōsā | iocōsō | iocōsīs | |||
Vocative | iocōse | iocōsa | iocōsum | iocōsī | iocōsae | iocōsa |
Descendants edit
References edit
- “jocosus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “iocosus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- iocosus in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)