irytujący

Polish

Etymology

From irytować +‎ -ący.

Pronunciation

• IPA^(key): /irɘtuˈjɔnt͡sɘ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔnt͡sɘ
• Syllabification: i‧ry‧tu‧ją‧cy

Adjective

irytujący (comparative bardziej irytujący, superlative najbardziej irytujący, derived adverb irytująco)

1. annoying, irritating

   Synonyms: denerwujący, wkurwiający

Declension

Declension of irytujący (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	irytujący		irytująca	irytujące	irytujący	irytujące
genitive	irytującego		irytującej	irytującego	irytujących
dative	irytującemu		irytującej	irytującemu	irytującym
accusative	irytującego	irytujący	irytującą	irytujące	irytujących	irytujące
instrumental	irytującym		irytującą	irytującym	irytującymi
locative	irytującym		irytującej	irytującym	irytujących

Participle

irytujący (active adjectival)

1. active adjectival participle of irytować

Further reading

• irytujący in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• irytujący in Polish dictionaries at PWN