wkurwiający

Polish

Etymology

From wkurwiać +‎ -ący.

Pronunciation

• IPA^(key): /fkur.vjaˈjɔn.t͡sɨ/
• Rhymes: -ɔnt͡sɨ
• Syllabification: wkur‧wia‧ją‧cy

Adjective

wkurwiający (comparative bardziej wkurwiający, superlative najbardziej wkurwiający, derived adverb wkurwiająco)

1. (vulgar) annoying, irritating

   Synonyms: denerwujący, irytujący

Declension

Declension of wkurwiający (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	wkurwiający		wkurwiająca	wkurwiające	wkurwiający	wkurwiające
genitive	wkurwiającego		wkurwiającej	wkurwiającego	wkurwiających
dative	wkurwiającemu		wkurwiającej	wkurwiającemu	wkurwiającym
accusative	wkurwiającego	wkurwiający	wkurwiającą	wkurwiające	wkurwiających	wkurwiające
instrumental	wkurwiającym		wkurwiającą	wkurwiającym	wkurwiającymi
locative	wkurwiającym		wkurwiającej	wkurwiającym	wkurwiających

Participle

wkurwiający (active adjectival)

1. active adjectival participle of wkurwiać

Further reading

• wkurwiający in Polish dictionaries at PWN