jeździec

Polish

Etymology

From jeździć +‎ -ec.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈjɛʑ.d͡ʑɛt͡s/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛʑd͡ʑɛt͡s
• Syllabification: jeź‧dziec

Noun

jeździec m pers (female equivalent jeźdźczyni)

1. horseman, rider; person who rides a mount

Declension

Declension of jeździec

	singular	plural
nominative	jeździec	jeźdźcy/jeźdźce (deprecative)
genitive	jeźdźca	jeźdźców
dative	jeźdźcowi	jeźdźcom
accusative	jeźdźca	jeźdźców
instrumental	jeźdźcem	jeźdźcami
locative	jeźdźcu	jeźdźcach
vocative	jeźdźcze	jeźdźcy

Related terms

• jazda
• jeździć
• ujeździć
• ujeżdżać

 

Further reading

• jeździec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• jeździec in Polish dictionaries at PWN