jedynactwo

Polish

Etymology

From jedynak +‎ -stwo.

Pronunciation

• IPA^(key): /jɛ.dɨˈnat͡s.tfɔ/
• Rhymes: -at͡stfɔ
• Syllabification: je‧dy‧nac‧two

Noun

jedynactwo n

1. (in the singular) being the only child
2. (rare) curio, rarity

   Synonyms: rzadkość, unikat

Declension

Declension of jedynactwo

	singular	plural
nominative	jedynactwo	jedynactwa
genitive	jedynactwa	jedynactw
dative	jedynactwu	jedynactwom
accusative	jedynactwo	jedynactwa
instrumental	jedynactwem	jedynactwami
locative	jedynactwie	jedynactwach
vocative	jedynactwo	jedynactwa

Related terms

nouns

• jedynaczek
• jedynaczka
• jedynak

 

Further reading

• jedynactwo in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• jedynactwo in Polish dictionaries at PWN