kanciarz

Polish

Etymology

From kant +‎ -arz.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈkan.t͡ɕaʂ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ant͡ɕaʂ
• Syllabification: kan‧ciarz

Noun

kanciarz m pers

1. swindler, hustler, cheat

Declension

Declension of kanciarz

	singular	plural
nominative	kanciarz	kanciarze
genitive	kanciarza	kanciarzy
dative	kanciarzowi	kanciarzom
accusative	kanciarza	kanciarzy
instrumental	kanciarzem	kanciarzami
locative	kanciarzu	kanciarzach
vocative	kanciarzu	kanciarze

Related terms

noun

• kant

 

verb

• kantować

 

Further reading

• kanciarz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• kanciarz in Polish dictionaries at PWN