karon
Cebuano edit
Pronunciation edit
Adverb edit
karón (Badlit spelling ᜃᜇᜓᜈ᜔)
Gothic edit
Romanization edit
karon
- Romanization of 𐌺𐌰𐍂𐍉𐌽
Hiligaynon edit
Adverb edit
karon
Hungarian edit
Etymology edit
Pronunciation edit
Noun edit
karon
Old Saxon edit
Etymology edit
From Proto-Germanic *karōną. Cognate with Old English carian, Old High German charōn, Gothic 𐌺𐌰𐍂𐍉𐌽.
Verb edit
karon
- to worry about, to be concerned about
- (intransitive) to care
Conjugation edit
Conjugation of karon (weak class 2)
infinitive | karon | |
---|---|---|
indicative | present | past |
1st person singular | karon | karoda |
2nd person singular | karos | karodes |
3rd person singular | karod | karoda |
plural | kariod | karodun |
subjunctive | present | past |
1st person singular | karo | karodi |
2nd person singular | karos | karodis |
3rd person singular | karo | karodi |
plural | karion | karodin |
imperative | present | |
singular | karo | |
plural | kariod | |
participle | present | past |
karondi | gikarod, karod |