kemane
Turkish edit
Etymology edit
Inherited from Ottoman Turkish كمانه (kemâne). Borrowed from Persian کمانه (kamāne, “thing resembling a bow”)
Pronunciation edit
Noun edit
kemane (definite accusative kemaneyi, plural kemaneler)
Declension edit
References edit
- “kemane”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu
- Nişanyan, Sevan (2002–) “kemane”, in Nişanyan Sözlük