kiféle
Hungarian
editEtymology
editPronunciation
editPronoun
editkiféle?
Declension
editInflection (stem in long/high vowel, front unrounded harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | kiféle | kifélék |
accusative | kifélét | kiféléket |
dative | kifélének | kiféléknek |
instrumental | kifélével | kifélékkel |
causal-final | kiféléért | kifélékért |
translative | kifélévé | kifélékké |
terminative | kiféléig | kifélékig |
essive-formal | kiféleként | kifélékként |
essive-modal | — | — |
inessive | kifélében | kifélékben |
superessive | kifélén | kiféléken |
adessive | kifélénél | kiféléknél |
illative | kifélébe | kifélékbe |
sublative | kifélére | kifélékre |
allative | kiféléhez | kifélékhez |
elative | kiféléből | kifélékből |
delative | kiféléről | kifélékről |
ablative | kifélétől | kiféléktől |
non-attributive possessive - singular |
kiféléé | kiféléké |
non-attributive possessive - plural |
kifélééi | kifélékéi |
Further reading
edit- kiféle in Bárczi, Géza and László Országh. A magyar nyelv értelmező szótára (“The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language”, abbr.: ÉrtSz.). Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN