Dutch

edit

Etymology

edit

From klein (small, little) +‎ zoon (son), calque of French petit-fils.

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /ˈklɛi̯n.zoːn/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: klein‧zoon

Noun

edit

kleinzoon m (plural kleinzonen or kleinzoons, diminutive kleinzoontje n)

  1. grandson (son of someone's child)
    Haar kleinzoon is zwemleraar.
    Her grandson is a swimming instructor.

Descendants

edit
  • Afrikaans: kleinseun

See also

edit