Dutch

edit

Etymology

edit

Compound of klinken +‎ nagel.

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /ˈklɪŋkˌnaː.ɣəl/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: klink‧na‧gel

Noun

edit

klinknagel m (plural klinknagels, diminutive klinknageltje n)

  1. A rivet. [from 18th c.]

Descendants

edit
  • Afrikaans: klinknael
  • West Frisian: klinkneil (calque)