Dutch edit

Etymology edit

Compound of klinken +‎ nagel.

Pronunciation edit

  • IPA(key): /ˈklɪŋkˌnaː.ɣəl/
  • (file)
  • Hyphenation: klink‧na‧gel

Noun edit

klinknagel m (plural klinknagels, diminutive klinknageltje n)

  1. A rivet. [from 18th c.]

Descendants edit

  • Afrikaans: klinknael
  • West Frisian: klinkneil (calque)