kniga

See also: knigą

Polish

Etymology

Borrowed from Russian кни́га (kníga). Doublet of księga (“book, tome, volume”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈkɲi.ɡa/
• Rhymes: -iɡa
• Syllabification: kni‧ga

Noun

kniga f (diminutive kniżka)

1. (colloquial, humorous) book

   Synonyms: książka, księga

Declension

Declension of kniga

	singular	plural
nominative	kniga	knigi
genitive	knigi	knig
dative	knidze	knigom
accusative	knigę	knigi
instrumental	knigą	knigami
locative	knidze	knigach
vocative	knigo	knigi

Related terms

adjectives

• książkowy
• książny
• księgarski
• księgowy

 

nouns

• książka
• książnica
• księga
• księgarnia
• księgarstwo
• księgarz
• księżnik

 

Further reading

• kniga in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• kniga in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego