kołodziej

See also: Kolodziej and Kołodziej

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *kolodějь. By surface analysis, koło +‎ dziać.

Pronunciation

• IPA^(key): /kɔˈwɔ.d͡ʑɛj/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔd͡ʑɛj
• Syllabification: ko‧ło‧dziej
• Homophone: Kołodziej

Noun

kołodziej m pers

1. wheelwright

   Synonyms: (obsolete) koleśnik, kolarz

Declension

Declension of kołodziej

	singular	plural
nominative	kołodziej	kołodzieje
genitive	kołodzieja	kołodziejów
dative	kołodziejowi	kołodziejom
accusative	kołodzieja	kołodziejów
instrumental	kołodziejem	kołodziejami
locative	kołodzieju	kołodziejach
vocative	kołodzieju	kołodzieje

Derived terms

• kołodziejski
• kołodziejstwo

 

Further reading

• kołodziej in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• kołodziej in Polish dictionaries at PWN