kompromitacja

Polish

Etymology

From kompromitować +‎ -cja.

Pronunciation

• IPA^(key): /kɔmprɔmiˈtat͡sja/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -at͡sja
• Syllabification: kom‧pro‧mi‧ta‧cja

Noun

kompromitacja f

1. disgrace, embarrassment

   Synonyms: blamaż, wstyd

Declension

Declension of kompromitacja

	singular	plural
nominative	kompromitacja	kompromitacje
genitive	kompromitacji	kompromitacji/kompromitacyj (archaic)
dative	kompromitacji	kompromitacjom
accusative	kompromitację	kompromitacje
instrumental	kompromitacją	kompromitacjami
locative	kompromitacji	kompromitacjach
vocative	kompromitacjo	kompromitacje

Related terms

adjective

• kompromitujący

 

adverb

• kompromitująco

 

verbs

• kompromitować
• skompromitować

 

Further reading

• kompromitacja in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• kompromitacja in Polish dictionaries at PWN