koteł

See also: kotel, Kotel, kötél, and Koteł

Polish

Etymology

From kot +‎ -eł.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈkɔ.tɛw/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔtɛw
• Syllabification: ko‧teł
• Homophone: Koteł

Noun

koteł m animal

1. (colloquial, humorous) cat (feline)

   Synonym: kot

   Coordinate term: pieseł

Declension

Declension of koteł

	singular	plural
nominative	koteł	koteły
genitive	koteła	kotełów
dative	kotełowi	kotełom
accusative	koteła	koteły
instrumental	kotełem	kotełami
locative	kotele	kotełach
vocative	kotele	koteły

Related terms

adjective

• koci

 

nouns

• kociak
• kocica
• kocur
• kotek
• kotka

 

Further reading

• koteł in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• kotel at Obserwatorium językowe Uniwersytetu Warszawskiego