kradziej

Polish

Etymology

Blend of kraść +‎ złodziej, formally matches Proto-Slavic *kradějь.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈkra.d͡ʑɛj/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ad͡ʑɛj
• Syllabification: kra‧dziej

Noun

kradziej m pers

1. (colloquial, often humorous) thief

   Synonym: złodziej

Declension

Declension of kradziej

	singular	plural
nominative	kradziej	kradzieje
genitive	kradzieja	kradziejów/kradziei
dative	kradziejowi	kradziejom
accusative	kradzieja	kradziejów/kradziei
instrumental	kradziejem	kradziejami
locative	kradzieju	kradziejach
vocative	kradzieju	kradzieje

Related terms

noun

• kradzież

 

verb

• kraść

 

Further reading

• kradziej in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• kradziej in Polish dictionaries at PWN