krijg
Dutch edit
Etymology edit
From Middle Dutch crijch, from Old Dutch *krīg, from Proto-West Germanic *krīg. Cognate to Old High German krig, Middle High German kriec, German Krieg, Old Saxon *krīg, Middle Low German krîch, German Low German Krieg, Old Frisian *krīch, West Frisian kriich.
Pronunciation edit
Noun edit
krijg m (plural krijgen, diminutive krijgje n)
Synonyms edit
Derived terms edit
- boerenkrijg
- krijger
- krijgsadel
- krijgsalarm
- krijgsambt
- krijgsapparaat
- krijgsbanier
- krijgsbazuin
- krijgsbedrijf
- krijgsbehoefte
- krijgsbelijd
- krijgsbevel
- krijgsbeweging
- krijgsbuit
- krijgsdans
- krijgsdienst
- krijgsdiscipline
- krijgsdokter
- krijgseer
- krijgsgerecht
- krijgsgeschiedenis
- krijgsgevangene
- krijgsgeweld
- krijgsgod
- krijgshaftig
- krijgshandel
- krijgshandeling
- krijgsheer
- krijgsheld
- krijgsknecht
- krijgskunde
- krijgskunst
- krijgsleer
- krijgsmacht
- krijgsman
- krijgsmaterieel
- krijgsolifant
- krijgsplan
- krijgsraad
- krijgsroem
- krijgsrumoer
- krijgsschool
- krijgstocht
- krijgstoneel
- krijgstucht
- krijgsvaandel
- krijgsverraad
- krijgsverrichting
- krijgsvolk
- krijgswagen
- krijgswet
- krijgswetenschap
- krijgswezen
Verb edit
krijg
- inflection of krijgen:
German Low German edit
Alternative forms edit
Noun edit
The template Template:nds-de-noun does not use the parameter(s):1=pluralPlease see Module:checkparams for help with this warning.
krijg m (plural krijga)
- (East Pomeranian in Brazil) war
Further reading edit
- Ismael Tressmann, Dicionário Enciclopédico Pomerano-Português. Pomerisch-Portugijsisch Wöirbauk, 2006, p. 274 s.v. krijg, and p. VI: "ij /ɪj/~/ɪː"